4 grudnia przypada Barbórka - tradycyjne górnicze święto. Dlaczego Barbara stała się patronką górników?

Święta Barbara (żyła w IV w.) jest patronką wielu: architektów, artylerzystów, chorych na dżumę, cieśli, dzwonników, flisaków, kapeluszników kaplic cmentarnych, kowali, ludwisarzy, marynarzy, minerów, murarzy, pompiarzy, szczotkarzy, tkaczy, węglarzy, więźniów, wytwórców sztucznych ogni, załóg fortecznych prochowni i właśnie górników.

Jak mówi legenda, w trakcie ucieczki Barbary przed okrutnym ojcem rozstąpiły się przed nią skały udzielając jej schronienia. Dlatego właśnie jej łask wypatrują górnicy, dla których ciemności podziemnego świata są codziennym towarzyszem pracy. To jej figurę można znaleźć na każdej kopalni, do niej zwracają się z prośbą o górnicze szczęście i z modlitwą za tych, którym tego szczęścia zabrakło.

Górnicy na dole witają się słowami „Szczęść Boże”. Większość też zawsze się żegna, zjeżdżając na dół. Żeby wrócić.

Barbórka to nie tylko święto górniczej patronki, to także przyjmowanie w szeregi górnicze nowych adeptów fachu.

Barbórka jest także jedną z nielicznych okazji, by zobaczyć górników w pięknych, paradnych mundurach i czapkach (zwanych czako) z pyrlikiem i żeloskiem (dwa narzędzia, symbole branży, skrzyżowane na czapce) oraz pióropuszem.

POLECAMY TAKŻE: Barbórka w Zielonej Górze. Tak świętują górnicy z PGNiG

Więcej wiadomości w tygodniku papierowym „Dzień za Dniem” lub na www.prasa24.pl. Aktualny numer w każdą środę.
Zajrzyj też na Facebooka Dzień za Dniem