Organizatorzy 50. Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie rozpoczęli na stronie festiwalu cykl wspomnień osób związanych z tym najstarszym festiwalem filmów fabularnych w Polsce.
Lubuskie Lato Filmowe - wystawa zdjęć Tomasza Gawałkiewicza w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze
„Pomysł na powstanie czegoś na kształt festiwalu polskich filmów zrodził się dokładnie jesienią 1965 roku! Pamiętam jakby to było wczoraj. Zielona Góra, malownicze wzniesienie, kawiarnia zwana wtedy i chyba dzisiaj też, Palmiarnią...” – wspomina Daniel Olbrychski, którego wraz z Andrzejem Żuławskim (pełnił przy „Popiołach” Andrzeja Wajdy funkcję drugiego reżysera) można uznać za ojców chrzestnych Lubuskiego Lata Filmowego.
Tutaj Daniel Olbrychski wspomina wizytę w Zielonej Górze w 1965 roku
Najpierw była premiera „Popiołów” Andrzeja Wajdy w Zielonej Górze
Otóż Daniel Olbrychski przywołuje okoliczności lubuskiej premiery „Popiołów” Andrzeja Wajdy jesienią 1965 r. (film miał premierę ogólnopolską pod koniec września). W Zielonej Górze miejscem takich prapremier regionalnych było reprezentacyjne kino Wenus. I jak wspominał przed laty na łamach GL – Włodzimierz Piwowarczyk (współzałożyciel LLF, który pracował przy festiwalu 30 lat; zmarł w 2019 r.) wyglądało to w ten sposób, że prócz pokazu w Zielonej Górze, ekipę filmu woziło się też na pokazy do innych miast w województwie. Przy okazji goście poznawali uroki Ziemi Lubuskiej, byli podejmowani jak gwiazdy. Było miło i sympatycznie. W. Piwowarczyk odpowiadał za logistykę takich wizyt z ramienia miejscowego przedsiębiorstwa rozpowszechniania filmów.
„Pamiętam, że zachwyceni byliśmy organizacją tych uroczystości łącznie z wizytą w podziemiach ratuszowych i degustacją polskich win w, nie mylę się chyba, Bachusie” – wspomina na stronie LLF-u Daniel Olbrychski i przywołuje wydarzenie kluczowe: „Następnego dnia niewiele od nas starsi organizatorzy zaprosili nas właśnie do Palmiarni. Tu z Andrzejem Żuławskim niemal chórem wznieśliśmy toast dedykowany ówczesnym gospodarzom z wydziału kultury Zielonej Góry. Toast ten brzmiał mniej więcej tak: „Jesteście wspaniali. Chce się Wam. Zorganizujcie tu, lub gdzieś w okolicy, rodzaj, no może nie polskiego Cannes, ale ot takich Karlowych Warów…”. I ziarno zostało zasiane. W 1969 roku po raz pierwszy zaproszono ludzi X Muzy na Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie.
Lubuskie Lato Filmowe 1971: podwójne Złote Grona dla Andrzeja Wajdy
Daniel Olbrychski przyjechał do Łagowa na II Lubuskie Lato Filmowe. Wraz Małgorzatą Braunek zostali laureatami Plebiscytu Gwiazdy Filmowego Sezonu.
W 1971 roku kilka nagród zgarnął podczas III Lubuskiego Lata Filmowego obraz Andrzeja Wajdy – „Krajobraz po bitwie”, w którym główną rolę męską zagrał Daniel Olbrychski. Film otrzymał Syrenkę Warszawską – Nagrodę Klubu Krytyki Filmowej SDP w kategorii filmu fabularnego. Andrzej Wajda zdobył Złote Grono za reżyserię, Stanisława Celińska za pierwszoplanową rolę kobiecą, Wiesława Dembińska – za dźwięk.
„Krajobraz po bitwie” został też laureatem Nagrody Publiczności.
Podczas tej samej edycji LLF w 1971 roku w Łagowie nagrody twórcom przyniosła też „Brzezina” Andrzeja Wajdy, który zdobył Złote Grono za reżyserię, a Daniel Olbrychski otrzymał nagrodę za najlepszą pierwszoplanową rolę męską.
Polub nas na fb
Nie tylko o niedźwiedziach, które mieszkały w minizoo w Lesznie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
