Personel szpitala w Ciborzu przerażony. Lekarz zaatakowany przez agresywnego pacjenta. Co z kwestiami bezpieczeństwa?

Praca w Szpitalu Specjalistycznym dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Ciborzu nigdy nie należała do bezpiecznych. W placówce przebywają osoby psychicznie chore, z uzależnieniami lub innymi zaburzeniami. Wystarczy chwila nieuwagi i agresywny pacjent może zrobić komuś krzywdę.

Pracownicy personelu średniego, którzy z nami się skontaktowali wskazują jednak, że z kwestiami bezpieczeństwa w szpitalu w Ciborzu jest coraz gorzej. Jako przykład stawiają moment przyjęcia jednego z ostatnich pacjentów.

Do zdarzenia doszło w sobotę (17 grudnia). Na jednym z oddziałów przyjęto pacjenta - potężnego mężczyznę, który od początku był agresywny wobec personelu. W pewnym momencie wyrwał się i zaatakował lekarza dyżurującego, uderzając go w głowę.

Lekarz nie odniósł poważnych obrażeń, a pacjenta udało się obezwładnić. Jednak to zdarzenie wywołało duże poruszenie wśród personelu.

- Zaatakowany lekarz powiedział, że jeśli trzeba będzie przyjść na oddział z interwencją, to nie pojawi się. Podobnie mówiła pani doktor, która dyżurowała następnego dnia - opowiada jeden z pracowników personelu średniego. - W efekcie my, tj. pielęgniarki i salowe, zostajemy z takimi pacjentami same.

Koniec półrocznego konfliktu! Podpisano ugodę w sprawie Szpitala Specjalistycznego dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Ciborzu

Należy podkreślić, że na oddziale, na którym przyjęto agresywnego pacjenta są dwa piętra. Na jednym poziomie rezydują kobiety, na drugim mężczyźni. Na obu piętrach znajduje się w sumie około 40 pacjentów, po 20 na każdy poziom.

Kiedy personel szczebla średniego mówi, że pozostał sam i czuje się bezradny, to nie bez powodu. Na jednym piętrze, w dzień oraz w nocy, dyżurują dwie osoby - jedna pielęgniarka i jedna salowa lub salowy. Częściej się zdarza, że załoga dyżurująca składa się z samych kobiet, które muszą zapanować nad 20 pacjentami-mężczyznami, niektórymi potężnymi i agresywnymi.

- Napisałyśmy pismo do dyrektora szpitala w tej sprawie. Na razie bez odzewu - mówi jedna z naszych rozmówczyń.

Do szpitala w Ciborzu trafia coraz więcej agresywnych pacjentów. Jak uważają pracownicy personelu, z którymi rozmawiamy, niektórzy nie powinni zostać przyjęci w tej placówce. Jako przykład podają znów pacjenta, który ostatnio zaatakował lekarza. Jak się okazało, w przeszłości, przebywając w innej placówce, potężny mężczyzna miał śmiertelnie pobić innego pacjenta.

- Ten incydent miał miejsce 5 lat temu. Pacjent przebywał później na internacji ambulatoryjnej - mówi jeden z naszych rozmówców.

Czym jest internacja ambulatoryjna? Pacjent, który dopuścił się zabójstwa, ma stwierdzoną schizofrenię. Z tego też powodu nie mógł odpowiadać za ten czyn jak zwykły przestępca, ponieważ chronił go art. 31 kodeksu karnego (Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem).

W takim momencie pojawia się zagadnienie internacji. Jest to zespół procedur prawnych mających zastosowanie wobec osób niepoczytalnych. Sąd może orzec przewidziany w kodeksie karnym środek zabezpieczający związany z umieszczeniem w zakładzie zamkniętym takich osób.

Zakłady realizujące internację dzielą się na zamknięte zakłady dysponujące poziomem zabezpieczenia:

• podstawowym,
• wzmocnionym
• maksymalnym

Zakłady psychiatryczne realizujące internację zostały podzielone na trzy kategorie ze względu na organizację zabezpieczenia przed fizyczną agresją pacjenta i skłonnością do samowolnego oddalania się z zakładu. Na wniosek sądu internacja może zostać zakończona.

Czy pacjent z taką przeszłością i takimi skłonnościami powinien trafić do placówki w Ciborzu? Staramy się to ustalić, ale decyzję o przyjęciu do placówki podejmuje lekarz na izbie przyjęć...

- Wydaje nam się, że nasz szpital nie jest przystosowany do tego, aby zajmować się tak agresywnymi pacjentami - mówi jeden z pracowników placówki.

- Zdajemy sobie sprawę, że pracujemy w specyficznym miejscu o trudnych warunkach pracy i trafiają się różni pacjenci - mówi pracownik szpitala w Ciborzu. - Jednak w przypadku tego pacjenta, znamy jego skłonności i jego przeszłość. Jaką mamy gwarancję, że znowu kogoś nie zabije?

- Wychodząc z domu na dyżur, nigdy nie wiem czy w ogóle wrócę - dodaje jedna z pielęgniarek.

Personel szpitala był tym bardziej zdziwiony, że pacjent chodzi wolno po oddziale. Po incydencie, przez kilka dni był zapięty w pasy, ale w środę (21 grudnia) podjęta została decyzja o jego uwolnieniu.

- Teraz pozostali pacjenci chowają się po kątach, dyżurujący nie chcą mieć z tym pacjentem do czynienia. Wszyscy są przerażeni - opisuje jeden z pracowników szpitala.

O opisywaną wyżej sytuację zapytaliśmy dyrekcję szpitala w Ciborzu. Dyrektor szpitala, mgr inż. Tomasz Kowalski podkreśla, że kwestie bezpieczeństwa są dla niego bardzo ważne i po incydencie związanym z atakiem na lekarza natychmiast podjął działania. Jakie?

- Gdy tylko otrzymałem informację, to na tym oddziale zwiększyłem obsadę - informuje dyrektor Kowalski. - Ponadto jestem w trakcie podpisywania umowy związanej z uruchomieniem grupy interwencyjnej. Wszystkie działania są koordynowane z ordynatorem oraz naczelnym pielęgniarzem.

Na jakich zasadach miałaby działać grupa interwencyjna?

- Planujemy, aby grupa interwencyjna składała się z dwóch osób - wyjaśnia T. Kowalski. - Będą to miejscowi pracownicy szpitala z męskiej części załogi, którzy będą dyżurowali pod telefonem. Zamierzamy stworzyć trzy takie grupy, aby zamieniały się dyżurami. W przypadku jakiegoś zagrożenia, grupa interwencyjna będzie wzywana, aby w krótkim czasie pospieszyć z pomocą.

Dyrektor odnosi się też do wypuszczenia niebezpiecznego pacjenta z pasów. Podkreśla, że przepisy regulują przez jak długi czas pacjent może przebywać w pasach. - Środki przymusu nie mogą być używane w nieskończoność - wyjaśnia T. Kowalski.

Ponadto pacjenta nie zapina się w pasy tylko po to, żeby "nie rozrabiał". W czasie korzystania ze środków takiego przymusu stosuje się odpowiednie leki, aby farmakologicznie uspokoić rezydenta szpitala psychiatrycznego.

Dyrektor powiedział, że szczegółowe informacje na temat przyjęcia pacjenta i decyzji o jego wypięciu z pasów może przekazać Krzysztof Woźniak - ordynator oddziału, na którym pacjent przebywa. Udało nam się skontaktować z lekarzem, ale ten powiedział, że nie przekaże żadnych informacji.

O wypięciu z pasów decydują lekarze. Zdarza się, że kłóci się to z tym, co myślą pielęgniarki i salowe.

- Lekarz oczywiście zna się na leczeniu, ale przebywa z pacjentem znacznie krócej niż my. Znamy ich lepiej i przeczuwamy, że w niektórych przypadkach lekarze zbyt szybko ufają pacjentom, którzy kłamią im w oczy, aby mieć więcej swobody. My jesteśmy z pacjentami na co dzień i widzimy kiedy naprawdę są wyciszeni, a kiedy udają - opowiada jeden z pracowników szpitala.

Dodaje, że to przeczucie pracowników personelu średniego często się sprawdza, bo już w przeszłości dochodziło do niebezpiecznych sytuacji na różnych oddziałach szpitala w Ciborzu. Niedawno jeden z pacjentów wywołał pożar w sali chorych. Dawniej doszło do walki na stołówce. Jeden z salowych próbował obezwładnić agresywnego pacjenta, ale skończył poturbowany. Doznał urazu głowy na tyle poważnego, że potrzebne było szycie.

Świebodzińska policja również często interweniuje w szpitalu. Jak jednak podkreśla oficer prasowy Komendy Powiatowej Policji w Świebodzinie, aspirant Marcin Ruciński, to większość działań dotyczy ucieczek rezydentów szpitala. Zdarzały się w przeszłości wezwania do niebezpiecznych pacjentów, ale w większości przypadków personel szpitala radzi sobie w tych przypadkach sam.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: