Wieża kościelna wśród drzew i fundamenty starych domów. W Lędowie, opuszczonej wsi w pobliżu Sulęcina, panuje klimat niczym z horroru

Lędów to opuszczona wioska leżąca niedaleko Sulęcina. Choć jej mieszkańcy zostali wysiedleni w 1939 roku, do dziś w środku lasu zachowały się pozostałości budynków. Szczególne wrażenie robi górująca nad drzewami wieża kościelna i leżący przy niej cmentarz ewangelicki.

Zobacz: Lędów - opuszczona wioska niedaleko Sulęcina

W środku lasu, kilometry od najbliższych, zamieszkałych domów, panuje spokój i cisza. W oczy rzucają się głównie gołe ściany prostych, niewielkich budynków, postawionych w okresie późniejszym w celu ćwiczeń wojskowych. Dużo ciekawsze są jednak te niższe, starsze pozostałości. Choć porosły mchem, można jeszcze gdzieniegdzie zauważyć układ pokoi i wejście do piwnicy w poszczególnych domach.

Lędów rozciągał się wokół dwóch, krzyżujących się dróg. Do dziś rosną przy nich dęby. Wśród mieszkańców okolic krąży ciekawostka mówiąca o tym, że drzewa te zostały zasadzone dla upamiętnienia mężczyzn z wioski, którzy zginęli podczas I wojny światowej. Każdy dąb symbolizuje konkretną osobę.

Pierwsze wzmanki o tej wsi pochodzą już z 1350 roku. Lędów (niemieckie Lindow) należał do rodu von Klepzig, następnie zaś do zakonu joannitów. Przez lata właściciele majątków zmieniali się wielokrotnie. Ostatnim właścicielem dóbr lędowskich, od 1929 do 1939 roku, był najprawdopodobniej Ernst von Lindenberg.

Lędów znajduje się na terenie poligonu wojskowego niedaleko Wędrzyna. Wstęp dla osób nieupoważnionych jest tam surowo wzbroniony.