Spotkanie Sybiraków w Sulechowie. Nie zapomnimy losu Polaków na nieludzkiej ziemi

W czasie spotkania burmistrz Wojciech Sołtys złożył serdeczne życzenia noworoczne członkom koła i tradycyjnie podzielił się opłatkiem. Wyraził radość z widoku członków koła w tak dobrej formie oraz ich chęci do dzielenia się doświadczeniami jako żywą lekcją historii.

- Życzę sobie i Państwu, abyśmy za rok spotkali się ponownie w tym samym składzie - podkreślił burmistrz Wojciech Sołtys.
Ryszard Greszczyk, prezes Zarządu Koła, serdecznie podziękował burmistrzowi oraz wszystkim przybyłym gościom za ich obecność. To zawsze inspirujące doświadczenie móc dzielić się historią i tradycjami.

Spotkanie było także okazją do refleksji nad tragicznymi wydarzeniami związanymi ze zsyłkami na Sybir. Wciąż musimy wyciągać wnioski z historii, aby zapobiec podobnym tragediom w przyszłości. Pamięć o pierwszej masowej deportacji Polaków na Sybir, rozpoczętej 10 lutego 1940 r., pozostaje ważnym elementem dziedzictwa, którego nie możemy zapomnieć.

- Kto będzie świadczył o historii, gdy nas zabraknie? Za wszelką cenę chcemy ocalić ślady od zapomnienia - mówią Sybiracy
Coraz więcej rodzin chce zachować w pamięci losy swoich bliskich.

- Miałem ciocię, Leokadię Sergielis, była na Syberii. Niechętnie o niej opowiadała. Czasem lękała się, że „znów będą pędzić”. Mówiła o mrozie, głodzie, chorobach, tęsknocie. Szkoda, że nie spisaliśmy tego wszystkiego - zauważa Urszula Nowak. - Pewnych wspomnień nie da się odtworzyć. A nie wolno nam ich zapomnieć.

Sybiracy przypominają, że były cztery deportacje na Sybir. Wywiezionych zostało 1,3 mln osób. Na tej nieludzkiej ziemi zmarło 450 tysięcy osób. Sybiracy wrócili do kraju, głównie na Ziemie Odzyskane w 1946 roku.

Dziś żyje ich około 20 tysięcy. Są to przede wszystkim dzieci Sybiru.